Babasından İlham Alarak Yazılan Şarkı: Papaoutai
Toplanın bu sefer şarkıların ardındaki o hikayelere odaklanıyoruz. Bu sefer odağımızda hepimizin bir dönem diline dolanan o eşsiz şarkı var: Papaoutai! Stromae’nin gerçek hikayesinden uyarlanan bu şarkının hikayesini keşfe çıkalım hadi!
Şarkı aslında Stromae’nin babasıyla yaşadığı eksiklik duygusundan doğdu.
Stromae çocukluğundan beri babası neredeyse olmadan büyüdü. Baba figürü onun için somut bir insan değil, her zaman varlığı sorgulanan soyut bir eksiklikti. Şarkının çıkış noktasında işte bu derin boşluk ve akla takılı kalan cevapsız sorular var.
Babası fiziksel olarak da duygusal olarak da yoktu...
Stromae’nin babası Ruanda’ya sık sık gidiyor, uzun süre ortadan kayboluyor ve oğluyla düzenli bir ilişki kurmuyordu. Bu durum küçük Stromae’de “Benim babam neden burada değil?” sorusunun sürekli yankılanmasına sebep oldu. Baba, hayatında ama aynı zamanda tamamen yoktu.
1994 Ruanda Soykırımı, hikâyenin dönüm noktası oldu.
Stromae’nin babası, soykırım sırasında hayatını kaybetti. Stromae bu haberi aldığında hala çocuktu ve babasının tam olarak nasıl, nerede öldüğünü hiçbir zaman öğrenemedi. Bu belirsizlik, onun için yarım kalmış bir hikaye gibi kaldı... Adeta kapanmayan bir dosya.
“Papaoutai”deki kelime oyunu aslında onun çocukluk çığlığını temsil ediyor.
“Papa, où t’es?” yani “Baba, neredesin?” cümlesi şarkının tam kalbinde. Başlığın fonetik şekilde yazılması, hem çocukça bir naiflik taşıyor hem de bu sorunun uzun yıllar içinde nasıl bir takıntıya, nasıl bir kimlik arayışına dönüştüğünü vurguluyor.
Şarkı babasız büyümenin yarattığı duygusal boşluğu anlatıyor.
Stromae, babasının yokluğunda kendine rehberlik edecek birini bulamadığını söylüyor. Bir yandan “baba nasıl bir şeydir?” sorusunu soruyor, diğer yandan rol model eksikliği nedeniyle kendini yetiştirme çabasının zorluğunu hissettiriyor. Bu boşluk hem hüzünlü hem de kimlik oluşturma sürecinde çok etkili.
Aynı zamanda derin bir kimlik arayışının dışavurumu...
Babası Ruandalı, annesi Belçikalı olan Stromae, iki farklı kimliğin arasında sıkışmış hissediyordu. Babasını tanımamak, kökenlerinin yarısını tam anlamıyla anlayamamak demekti. Şarkı bu yüzden sadece bir “baba yokluğu” değil; aynı zamanda “ben kimim?” sorusunun müzikal hâli.
“Papaoutai”, Stromae’nin hem yasını hem öfkesini sanata dönüştürdüğü bir eser oldu!
Şarkı, babasına duyduğu özlemin, anlamlandıramadığı kaybın ve kapanmayan hikâyenin bir dışavurumu. Stromae bu parçayla hem kendi içindeki yükü hafifletti hem de babasız büyüyen milyonlara ortak bir ses oldu: “Baba, neredesin?”
Keşfet ile ziyaret ettiğin tüm kategorileri tek akışta gör!


Yorum Yazın