Keşfet ile ziyaret ettiğin tüm kategorileri tek akışta gör!
Test
Gündem
Magazin
Video
Özgür Tetik’i Yeniden Adada Görmek İsteyenlere Müjde: “Survivor Defterini Kapatmadım!”
Ben onu Survivor’a katılmadan önce tanıma şansını elde ettim. Özgür Tetik’ten, Survivor adasının Gandalf lakaplı yarışmacısından bahsediyorum. Onu yarışma öncesinden tanıdığımı belirtmemin sebebi şu: televizyonda ne izlediyseniz gerçekte de o. Tek bir cümlesi ya da verdiği tek bir tepki farklı değil.
Senelerce ekran önünde iş yapmış ve hafiften benzeri bir etkiyi yaşamış biri olarak çok emin bir şekilde söyleyebilirim ki bahsettiğim gerçeklik seviyesi ki çok nadir yakalanan bir durum…
İnsanlar izlendikçe, popülerleştikçe kısaca “ünlü” oldukça değişirler ve bunu fark ettiklerinde de çok geçtir. Keyifli bir sohbet oldu, Özgür şimdi sosyal medyasını çok aktif kullanıyor ve orada hayata dair kısa videolar paylaşıyor. Anlattıkları akılda kalıcı ve tabii ki samimi. Takip etmeyen kalmasın derim.
- Hemen en çok sormamı istedikleri soruyla başlayayım: Bir daha Survivor’a katılacak mısın Özgür? Yoksa bu defteri kapattın mı? Seni bir başka televizyon projesinde görecek miyiz?
Survivor her zaman zorluklarıyla, mücadelesiyle olmayı istediğim bir platform. Çok zor olmasına rağmen tuhaf bir şekilde insanı çekiyor. Bir daha Survivor’da ne zaman yarışırım ya da yarışır mıyım bilemem ama defterini kapamadım tabii ki. Bir televizyon projesini her zaman isterim. Ama şu an da belli olan bir proje yok.
- Survivor’da insanların en çok psikolojik olarak zorlandıklarını düşünüyorum. Üst üste neredeyse hiç ara vermeden uzun bir süreyi bir adada yokluk içerisinde geçirdin. Bunun senin üzerindeki etkileri neler oldu?
Psikolojiyi zorlayan o kadar çok şey var ki… Açlık, özlem, iletişimsizlik, adanın zor şartları gibi... Zorlanmadım diyemem ama çok yıpranmadım diyebilirim. Ben genelde bulunduğum şartların zorluklarını kabul eden bir insanım. Kabul edebilmek birçok etkiyi azaltıyor. Ama Survivor çok şey öğretti tabii ki. Fiziksel sınırlarımın başka bir tarafını görmemi sağladı. Hayatım da daha önce hiç yaşamadığım açlığı yaşattı. Senelerdir çok az ayrı kaldığım eşimden aylarca ayrı kalmama neden oldu. Ama hepsine kıymet bilmenin ve şükretmenin başka bakış açılarını gösterdi bana.
- Bunca zaman içinde adada en çok zorlandığın gün hangisiydi ve neden? Bana detaylı bir şekilde o güne dair aklında kalanları yazsana...
2023 Survivor’da ailemizden birisini görmek için yarışıyorduk. Bende eşimden ilk defa 4-5 ay ayrı kalmıştım ve onu mutlaka görmek istiyordum. O gün inanılmaz zor ve heyecanlı bir mücadele yaşadık ve son oyunda kaybettik. Çıktığım tüm karşılaşmaları Tuğba’yı görmek için kazanmıştım ama takım olarak kaybetmiştik. O gün yıkılmıştım adeta. Ama asıl golü bundan sonra yedim. Kaybetsek de ailelerimizi kısa bir süreliğine görmemize izin verdiler. Ben de eşimle kısacık görüştüm ve hemen ayrılmak zorunda kalmıştık. Ertesi gün sanki orada yoktum. Yani her şey o kadar anlamsız gelmişti ki.
- Sizin Tuğba ile olan ilişkinize, uyumunuza hayranım. Nasıl tanıştınız? Nasıl başladı? İlk baştan yolculuğun böyle ilerleyeceği belli miydi?
Tuğbayla ilişkimiz başlamadan önce arkadaştık ve ikimizde antrenörüz. Bir gün antrenman yaparken başladı diyebilirim, hayatı yaşama şeklimiz uzak değildi ama evlendikten sonra gerçekten biz olabildik. 10 senedir hayatı her şeyiyle birebir aynı yaşamayı isteyebilmek ve bunun motivasyonunu hiç kaybetmemek çok kıymetli.
- Adadaki arkadaşlıklar normal hayata dönünce devam ediyor mu ve tabii ki orada yaşanan atışmalar, tartışmalar, düşmanlıklar normal hayatta da devam ediyor mu? “Görüşmeyi tercih etmem Pelin” dediğin birileri var mı?
Benim hiç kimseyle bir sorunum olmadı. Sadece normalde de kafa yapının daha çok uyduğu ya da kendine daha uzak hissettiğin insan olur ya, o anlamda cevap verebilirim. Özellikle buluşmak için çaba göstermeyeceğim arkadaşlar tabii var ama gördüğüm bir ortamda da herkesle sohbetimi yaparım.
- Sokakta tepkiler nasıl? İnsanların akıllarından kolay silinmeyecek bir profil oldun. Seni görünce nasıl davrandıklarını en çok ne sorduklarını merak ediyorum…
Bu konuda inanılmaz mutluyum. Gerçekten çok büyük sevgi görüyorum. Bunun için şükrediyorum. Ne mutlu bana insanlar beni gerçekten Özgür olarak tanımış ve sevmişler.İki şey çok söyleniyor bana. Birincisi o kadar genç ve başarılı yarışmacı içinde bu yaşıma rağmen çok iyi mücadele ettin diyorlar. İkincisi de gerçekten yemek vermiyorlar mı diye soruyorlar.
- Aradaki onca yaş farkına rağmen performansınla gençleri zorladın. O sebeple ilham kaynağı olduğunu düşünüyorum. Böyle olmak isteyenlere tavsiyelerin var mı?
Ben her zaman yaşın bir rakamdan ibaret olduğunu söylüyorum ve her zaman da bu şekilde yaşayacağım. Bence kendine iyi bakan ve ruhunu genç tutan birisi her yaşta her istediğini yapabilir. Tavsiyeden çok, ben ne yapıyorum onu anlatmak isterim. Her gün spor yaparım, sağlıklı beslenirim, iyi uyurum, yeteri kadar çalışırım, pozitif düşünürüm ve her zaman yeni şeyler denerim.
- Sosyal medyanda da motive edici videolar paylaşıyorsun. Bence bunlar da çok kıymetli. Seninle birebir çalışmak, koçluk almak isteyenler de buradan ulaşabilirler değil mi sana?
İnsanlarla doğru bildiklerimi paylaşmak beni mutlu ediyor. Bilgi ve sevgi paylaştıkça kıymetleniyor bence. Tabii ki bana ulaşabilirler. Kişilerin ihtiyaç ve hedeflerine göre antrenman programları hazırlıyorum. Çalıştığım insanlar daha çok yol ve arazi koşularında ve Hyrox branşında amatör yarışan sporcular.
- Koşmak giderek popüler bir hal aldı. Bir spordan çok bir yaşam biçimi haline geldi. Hatta koşu grupları için günümüzün sosyalleşme alanları deniyor. “Eskiden dışarı çıkardık şimdi sabahları birlikte koşuyoruz” durumu yani.
Herkesin koşma sebebi farklılık gösterebilir. Mesela benim için bir hayat biçimi. Ama sosyalleşmek isteyen, artık sağlığım elden gidiyor bir yerden başlamam lazım diyen, birileri olmadan koşamam zaten o yüzden grupla koşayım diyen ya da birçok başka nedenlerden dolayı insanlar bir araya geliyorlar. İşte aslında önemli olan bir araya gelebilmek zaten. Önemli olan teknoloji çağında hareket edebilmek zaten. Bunlar çok kıymetli bence. Nedeni ne olursa olsun spor yapan insanlara çok önem veriyorum ben. Çünkü ne kadar çok kişi spor yaparsa onlardan daha fazlası gelecektir emin olun, kelebek etkisi….
- “Sana artık koşamazsın” demişler. O eşikten buraya nasıl geldin? Bu hikâyeyi biraz daha detaylı anlatabilir misin bize?
2013 yılında bir yarışta kötü hissettim. Doktora kontrole gittim. Birçok ölçüm yapıldı ve kalbimde delik olduğu söylendi. Koşmamam gerektiği eğer koşarsam çok büyük risk altında olduğumu anlattı doktor. Tam bir sene koşmadım. Sonra tesadüf eseri bir öğrencim sebep oldu ve aynı ölçümleri tekrar yaptırdım ve bu sefer de kalbimde delik olmadığı ve koşabileceğim söylendi, ben de o günden sonra neredeyse tüm kıtalarda koştum. Çölleri, dağları aştım. Gözlerim şahit olduğu kadar çok şahit olsun istedim ve devam ediyorum.
Bu makalede öne sürülen fikir ve yaklaşımlar tamamıyla yazarlarının özgün düşünceleridir ve Onedio'nun editöryal politikasını yansıtmayabilir. ©Onedio
