Alışılagelmiş Korkulardan Olmayan Düğme Fobisi Hakkında Daha Önce Duymadığınız Gerçekler
Çocukluk travmaları nelere sebep oluyor...
Düğme fobisi, kıyafetlerde veya aletlerde bulunabilecek düğmeleri beğenmeme ile başlar ve zamanla, bu durum korkuya dönüşür.
Bu tür duygularda genetik yatkınlık büyük rol oynar. Ailesinde düğme fobisi olan bir kişinin bu bozukluğu geliştirme riski büyüktür.
Ek olarak; çeşitli genlerdeki mutasyon, bir kişiyi belirli fobiler de dahil olmak üzere bir dizi duygusal bozukluk geliştirmeye yatkın hale getirebilir. Araştırmalar, belirli fobilerin kalıtsal nedenlerinin kesin genleri tanımamalarına rağmen %25 ila 65 arasında değiştiğini tahmin ediyor. Zaman zaman genetik ve çevresel faktörlerin bir kombinasyonu da belirli fobilerde rol oynar. Bununla birlikte, genetik yatkınlığı olan herkeste düğme fobisi olacak diye bir şey söz konusu değildir.
Psikolojik sebeplerin etkisi elbette küçümsenemez.
Düğme fobisi olan bir kişide savaş ya da kaç tepkisi epinefrin, dopamin ve serotonin gibi nörotransmiter maddeler tarafından uyarılır. Belirli bir durumdan savaş veya kaçış olmadığında, antagonistik etkiler salgılanan nörotransmitteri ortadan kaldırmada başarısız olur ve bu nedenle nörokimyasallar birikir. Son çalışmalar biriken nörotransmitterin, bir kişiyi düğme fobisi gibi belirli fobilerden etkilenmesi için biyolojik olarak etkileyen korkunun rasyonel ve duygusal bileşenleri ile reaksiyona girdiğini gösteriyor.
Genel olarak insan zihni, 'normal' dürtülerden istenmeyen dürtüleri bastırma yeteneğine sahiptir.
Psikanalistler, korkulu bir kişide istenmeyen bir dürtü bastırılmadığında fobinin, çatışma tepkileri ile ilgili kaygının yerini aldığını ortaya koymaktadır. Teorik olarak fobi, kişinin korkusunu fark etmesini engeller.
Çocuklukta yaşanmış travmatik bir olay da fobileri tetikleyebilir.
Çocukların beyinleri, yetişkinlikte korku gibi sorunlara yol açabilen travmatik durumlardan büyük ölçüde etkilenir. Araştırmalar, travmatik olaylardan kaynaklanan fobilerin daha ani bir etkiye sahip olduğunu bildirmiştir. Bazı insanlar, fobinin sebebi olan travmatik olayları hatırlamayabilirler. Örneğin; bir yetişkin, iki yaşındayken kafasına bir kova dolusu düğmenin düşmesi nedeniyle düğmelerden korkabilir ya da soluma veya yutma problemi yaşaması düğme fobisine yol açabilir.
Travmatik olay yaşamak kadar başkalarının yaşadıklarına şahit olmak da bu korkuyu tetikleyebilir.
Örneğin bir düğmeyi yutup boğulan bir çocuğu izleyen kişide bu korku oluşabilir.
Başkalarının düğmelere tepkisi dolayısıyla bu korku öğrenilebilir ya da bazı çevresel etkiler sebebiyle de kişi düğme fobisi geliştirebilir.
Örneğin, bir çocukla düğmelerini kıyafetlerine bağlayamayacağı konusunda dalga geçilirse, çocuk bu işlemden kaçınmaya ve nefret etmeye başlar. Ya da düğmeli kıyafetler giyen birinin istismarına maruz kalan bir kişide düğme fobisi oluşabilir.
Neil Geiman'ın aynı adlı romanından uyarlanan film 'Koralin ve Gizli Dünya'nın da düğme fobisine yol açtığı bilinmekte.
Filmde gözler yerine korkutucu bir şekilde düğmeler bulunuyor. Bazı insanlar bu filmleri izledikten sonra özellikle çocuklarda düğmelere karşı korku duygusu yaşıyor. Düğme fobisi vakalarının çoğu, çocuklara sağlanan uygun ebeveynlik ve rehberlikle aşılabilir. Yetişkinlikteki ciddi düzeyde olan düğme fobileri, hipnoterapi ve psikoterapi gibi terapilerle tedavi edilebilir.
Siz bu fobi hakkında ne düşünüyorsunuz? Yorumlarda buluşalım...
Yorum Yazın
Annemde ve ablamda düğme fobisi var, bende yok. Ablam büyük ihtimalle bu sayfayı tiksinmekten okuyamaz. Bana çok anlamsız geliyor.
Bendede düğme fobisi vR
Bu animasyonu çok severim düğme fobim de yok benim hoşuma gitmişti