Keşfet ile ziyaret ettiğin tüm kategorileri tek akışta gör!
Test
Gündem
Magazin
Video
Amerika'da Bir Osmanlı: "Neden Geldim Amerika'ya" Türküsü ve Altında Yatan Hüzünlü Hikaye!
İlk önce türküyü dinlemekle başlayalım...
Türkünün sözlerinin sahibi bir Rum, aynı zamanda udi: Aşil Pulos.
Bazı kaynaklarda Ermeni olduğu da söylenir.
Klarnette yine bir Rum var, John Pappas; kanundaysa bir Ermeni, Gabris Bakırcıyan! Kemanı Bulgar Nick Doneff çalarken, kaydı da Arnavut Aydın alıyor...
Yani Osmanlı!
Mekansa 1920'lerin New York'u!
20'lerde Osmanlı, Anadolu ya da Rumeli müziği New York'ta çok meşhur oldu. Özellikle Manhattan'daki 8. Cadde, bu müziğin merkeziydi.
Rembetika ya da Rembetiko denilen bu müziğe dönemin New Yorklu sanatçıları, ileri gelenleri, zenginleri falan herkes hasta oluyor. Çok moda yani...
Hatta Tarantino'nun kült filmi Pulp Fiction'ın meşhur film müziği Misirlou (Mısırlı) 8. Cadde'deki Anadoluların icra ettiği bir ezgi!
Tekrar türkünün sahibi Aşil Pulos'a dönelim. Aşil, aslen Harputlu; yani Elazığlı!
Aşil'i; onu keşfedip, müziğini bizle tanıştıran Erkan Oğur'un dilinden dinleyelim:
'İlginç bir öyküsü var. O türkü, Aşil Ponolos adlı, Harput'tan Amerika'ya göç eden Elazığlı bir Ermeni vatandaşımızın bestelediği bir türküdür. New York'ta bir taş plakta çıktı. Amerika'da 1992 yılında, Amerika'ya göç eden göçmenlerin müzikleri ile ilgili bir kitap yayınlamış olan ]erry Silverman adlı bir müzikoloğun, kitabında Harput yöresinden kullanmak istediği bir türkü idi. Bana 'Bu parça hangi makamdadır, ne anlatıyor bu adam?' gibi sorular sordu, açıklama istedi. Ben de türküyü bu vesileyle ilk kez o zaman dinlemiştim. Türkünün orijinal ismi 'Neden geldim Amerika'ya?'
Türkünün öyküsü de şu: Aşil, çok sevdiği memleketine veda edip Yeni Dünya'ya, yani Amerika'ya göçer. Ama beklediğini bulamaz. Her şey yabancıdır ve bu türküyü yazar.
Erkan Oğur'un türküyü "Neden Geldim İstanbul"a çevirmesi de çok anlamlı bir hareket olmuş! Birbirine benzeyen iki şehir, yaşattıkları da benzer.
Hakikaten neden geldik İstanbul'a 🤔
Yorum Yazın
Keske hep böyle cok renkli kalsaydi bu toplum