Aşkları, Özlemleri, Ayrılıkları, Hayatla ve Kendisiyle Kavgalı Olan İnsanları Anlatan 13 Şiir

Bir biz varız güzel öbürleri hep çirkinBir de bu terli karanlıkSonra bir şey daha var muhakkak ama adını bilmiyorumNereden başlasam sonunda o ışıkla karşılaşıyorumYarı çıplak utanmaz bir kadın resmini aydınlatıyorAkşam oluyor ya bir türlü inanamıyorumOturmuş iri yapılı adamlar esrar çekiyorlarDaha bir aydınlık olsun diye içtikleri suSarı topraktan testileri güneşte pişiriyorlarBir korkuyorum yalnız kalmaktan bir korkuyorumGündüzleri delice çalışıyorum geceleri kadınlarla yatıyorumSonra birden büyümüş görüyorum ağaçlarıKısrakları birden yavrulamışHavaları birden güneşliKadınlarla yattığım yetse yaBir de kadınlarla yattığıma inanmam gerekiyorHoşlanmıyorumGün biter gülüşün kalır bende anılar gibi sürüklenir bulutlar Ömrümüz ayrılıklar toplamıdır yarım kalan bir şiir belki de Aykırı anlamlar arayıp durma güz biter sular köpürür de kapanmaz gülüşünün açtığı yara uçurum olur cellat olur her gece Her gece yeniden bir talan başlar acı ses olur, ses deli bir yağmur eski bir eylüle gireriz böylece Sığındığım her yer adınla anılır ben girerim, sokağı devriyeler basar bir de gülüşün eklenir kimliğimeBu gemi ne zamandır buradaÇoktan boşaltmış yükünüGece de olmuş, rıhtım da bomboşMavi bir suyun düşünü uyutur bir tayfaArkada, güvertede Ah, neresinden baksam sessizlik gene.Yürürüm usuldan, girerim bir meyhaneyeİçeride üç beş kişi Yalnızlık üç beş kişiBir kadeh rakı söylerim kendimeBir kadeh rakı daha söylerim kendime-Söyle be! ne zamandır burada bu gemi-Denizin değil hüznün üstünde.Belki yarın gidecek Bir anı gelecek bir başka anının yerine.İnsan bazen ağlamaz mı bakıp bakıp kendine.nilüferler niçin suya eğilirve niçinkavruk otlar gibi tutuşuro ilk sevdalarsöyleyin bana ey kitaplar.bana söyleyinkim var aramızdabiraz ölmedenbir türkü tutturmuş giden.ya kırmızı şapkalıgelincik, senin içingöz açıp kapayıncaya yiter şu baharhemenölüm geliryükselince sular.söyleyin bana ey kitaplarvar mıkederin atlasındatarçın kokulu bir şehirinmemiş olsun damlarınagözyaşındanyıldızböcekleri ve tarçın kokulubir aşkhiç ölmeyen.Benim de öyle akşamlarım vardır.Kapıdan girince anama sarıldığım,Çocuklara karamela ve çekirdek getirdiğim,Meyhaneye uğramadan çakır keyif,Düşmanım yok,Gündeliğim cebimde,KüfretmedenÖyle tasasız döndüğüm akşamlar..Benim de öyle akşamlarım vardır.Her gece böyle değilim.Her sevenSevilenin boy aynasıdır.SevmekSevilenin o aynaya bakmasıdır.Kendi olarak, sana gelen-sana gereksinimi olmadan, seni isteyen-sensiz de olabilecekken, senin ile olmayı seçen-kendi olmasını, seninle olmaya bağlayan- -O, işte...Ben sana mecburum bilemezsin Adını mıh gibi aklımda tutuyorum Büyüdükçe büyüyor gözlerin Ben sana mecburum bilemezsin İçimi seninle ısıtıyorum. Ağaçlar sonbahara hazırlanıyor Bu şehir o eski İstanbul mudur Karanlıkta bulutlar parçalanıyor Sokak lambaları birden yanıyor Kaldırımlarda yağmur kokusu Ben sana mecburum sen yoksun. Sevmek kimi zaman rezilce korkuludur İnsan bir akşam üstü ansızın yorulur Tutsak ustura ağzında yaşamaktan Kimi zaman ellerini kırar tutkusu Bir kaç hayat çıkarır yaşamasından Hangi kapıyı çalsa kimi zaman Arkasında yalnızlığın hınzır uğultusu Fatih'te yoksul bir gramofon çalıyor Eski zamanlardan bir cuma çalıyor Durup köşe başında deliksiz dinlesem Sana kullanılmamış bir gök getirsem Haftalar ellerimde ufalanıyor Ne yapsam ne tutsam nereye gitsem Ben sana mecburum sen yoksun. Belki haziran da mavi benekli çocuksun Ah seni bilmiyor kimseler bilmiyor Bir şilep sızıyor ıssız gözlerinden Belki Yeşilköy'de uçağa biniyorsun Bütün ıslanmışsın tüylerin ürperiyor Belki körsün kırılmışsın telaş içindesin Kötü rüzgar saçlarını götürüyor Ne vakit bir yaşamak düşünsem Bu kurtlar sofrasında belki zor Ayıpsız fakat ellerimizi kirletmeden Ne vakit bir yaşamak düşünsem Sus deyip adınla başlıyorum İçim sıra kımıldıyor gizli denizlerin Hayır başka türlü olmayacak Ben sana mecburum bilemezsin.Hani bir sevgilin vardıYedi sekiz sene önce,Dün yolda rastladımSevindi beni görünce.Sokakta ayaküstüKonuştuk ordan burdan,Evlenmiş, çocukları olmuşBir kız, bir oğlan.Seni sorduHiç değişmedi, dedim,Bildiğin gibi...Anlıyordu.Mesutmuş, kocasını seviyormuş,Kendilerininmiş evleri..Bir suçlu gibi ezik,Sana selâm söyledi.incecikti gül dalıydı dokunsam kırılacaktı dokunmadım kurudu gitme, sonbahar oluyorum, sonrası hiçağaçlar bükmesinler n'olursun boyunlarınıneden akşam oluyorum tren kalkıncakırlangıçlar birdenbire çekip gidincemendiller sallanınca neden tıkanıyorumöyle çok acımasız ki öyle birdenbire kiaz önceki çiçekler nasıl da diken dikengitme, sonbahar oluyorum, sonrası hiço sularda çimdik, bitti; köprüleri geçtik bittio elmanın tadı orda, o kuş çoktan öttü, bittiartık çocuk değiliz, susarak da bir şeyler diyebilirizgünler devlet alacağı, yıllar bir kadehcik buzlu rakıoyunlar oyuncaksı, oyuncaklar eski şarkıkavaklara oklu yürek çizip duran o çakınerde şimdi nerde şimdi, nerde o kan sarhoşluğugitme, sonbahar oluyorum, sonrası hiçNerden mi anlıyorum yaşlandığımı Kadınlar gittikçe daha güzel Güneş daha hızlı adımlıyor gökyüzünü Sular daha soğuk rüzgâr daha serin Eskiden her konuda konuşurdum istekle Bir geniş gülümsemeyle dinliyorum şimdi Büyük yapılar ışıklı çarşılar bitti Ara sokaklara salaş kahvelere gidiyorum Kurtulmak için çırpındığım çocukluğu Yeniden öğreniyorum çocuklardan şaşarak Bütün sesler çın çın bir yalnızlık oluyor İçimden geçenleri söyledim sanıyorum Birisi bir şarkı söylemesin kederle Tenimde bir titreme kirpiklerimde buğu Kısa söz basit eşya kedi sevgisi Aktıkça ağaran bir suyum zamanın ırmağında Nerden mi anlıyorum yaşlandığımı Kadınlar daha güzel kadınlar daha uzak...Seni görmediğim günler bir çakır diken büyüyor gözbebeklerimdeBir çocuk ağlaması başlıyor, kulaklarımda uzun uzunEllerim bir yerlere yapışıyor, kurtaramıyorumYa ayaklarım, o benim zavallı ayaklarımÖyle şaşkın, öyle kararsız, öyle çaresiz kiSeni görmediğim günlerKaranlıktayım, katran gecelerdeyimCehennem misali bir yerdeyimBir demir nasıl paslanır, bir elma nasıl çürürseİşte öyleyim...Bu yaşa geldim içimde bir çocuk hâlâSevgiler bekliyor sürekli senden.İnsanın bir yanı nedense hep eksikVe o eksiği tamamlayayım derken,Var olan aşınıyor azar azar zamanla.Anamın bıraktığı yerden sarıl bana.Anılarım kar topluyor inceden,Bir yorgan gibi geçmişimin üstüne.Ama yine de unutuş değil bu,Sızlatıyor sensizliği tersine.Senin kim olduğunu bile bilmezken.Sevgiden caydığım yerde darıl bana.

Aşkları, Özlemleri, Ayrılıkları, Hayatla ve Kendisiyle Kavgalı Olan İnsanları Anlatan 13 Şiir

1. Turgut Uyar - Kan Uyku

2. Ahmet Telli - Gülüşün Eklenir Kimliğime

3. Edip Cansever - Bu Gemi Ne Zamandır Burada

4. Behçet Aysan- Keder Atlası

5. Melih Cevdet Anday - Her Gece Böyle Değilim

6. Özdemir Asaf - Yalın

7. Oruç Aruoba - Kendi Olarak Sana Gelen

8. Attilâ İlhan - Ben Sana Mecburum

9. Behçet Necatigil - Gizli Sevda

10. Hasan Hüseyin Korkmazgil - Akarsuya Bırakılan Mektup

11. Şükrü Erbaş - Ağaran Bir Suyum

12. Ümit Yaşar Oğuzcan - Çaresiz

13. Metin Altıok - Sarıl Bana

Yorum Yazın