ASPARAGAS HABER... FAKAT BİZİMKİLERDEN...
ASPARAGAS HABER... FAKAT BİZİMKİLERDEN...
ürk basında 5 günü “İsrail'de Türk uçak gemisi alarmı”şeklinde başlıklar duyurduğu haberin doğru olmadığı ortaya çıktı.
İsrail’in en önemli gazetelerinden Jerusalem Post kaynak gösterilerek verilen haberde çeviri skandalı yaşandı.
Hürriyet, ahaber gibi birçok yayın grubunun “İsrail'de Türk uçak gemisi alarmı” başlığıyla geçtiği Jerusalem Post kaynaklı haberde, “alarm”kelimesinin dahi geçmediği belirlendi.
Haber bilinç bir şekilde mi böyle verildi, yoksa sadece bir çeviri hatası mı bilinmez.
Ancak…
Jerusalem Post’daki yazıda ne “alarm” kelimesi geçiyor ne de Türkiye’nin altından kalkamayacağı bir silahlanma yarışı başlatabileceğinden söz ediyor.
Aksine yazıda bu geminin Türkiye’ye ne kadar faydalı olacağından söz ediyor.
İşte hastürk haber sitesinde yer alan Jerusalem Post’taki o yazısının tam metni:
By MICHA’EL TANCHUM
Aralık 2013’te, Türkiye “Havuzlu çıkarma gemisi” ihalesini tamamlayarak Doğu Akdeniz’de bugüne kadar elinde olmayan bir deniz gücüne sahip olmaya yönelik bir adım attı.
Bu gücün İsrail, Kıbrıs ve Yunanistan tarafından nasıl bir tehdit olarak görüleceği, İsrail’in doğu Akdeniz’de keşfettiği doğalgazı Avrupa’ya taşıma yolu kararını etkileyecek: İsrail bu gazı taşıma konusunda Kıbrıs’ta Doğalgaz terminali kurmak, Yunanistan yoluyla ihraç veya Türkiye üzerinden doğalgaz boruları arasında bir seçim yapacak. Türkiye’nin önümüzdeki günlerdeki diplomatik hamleleri de bu gazın Türkiye üzerinden sevk edilmesini öngören bölgesel bir enerji anlaşması imzalanması veya Türkiye’nin, kazanabilmek için yeterli ekonomik gücü olmadığı bir bölgesel silahlanma yarışının başlamasına neden olabilecek.
MALİYETİ BİR BUÇUK MİLYAR
2012’nin Mart ayında Eski Deniz Kuvvetleri Komutanı emekli Oramiral Murat Bilgel Doğu Akdeniz’i kastederek 'Türkiye'nin stratejik hedefi kıyılarda değil aynı zamanda açık denizlerde harekat yapmaktır'demişti. Bilgel, önümüzdeki on yılı için Deniz Kuvvetleri’nin amaçlarını açık denizde varlık göstermek denizde set çekebilmek ve kısıtlı bir güç gösterisi imkanı yaratmak olduğunu söylemişti.
Maliyeti bir ile bir buçuk milyar arası olacak olan Landing Helicopter Dock (LHD) veya helikopter inişine uygun gemi, Ankara’da açık denizde varlık gösterme imkanı sağlayabilecek. Ne İsrail ne Kıbrıs ne de Yunanistan bu ek gücü görmemezlikten gelemezler.
İspanyol Navantia şirketinin yardımıyla Türkiye’de Sedef tersanesinde yapılacak LHD, Navantia’nın İspanyol Deniz Kuvvetleri için daha önce inşa ettiği L-61 sınıfı Juan Carlos I in eşi olacak. Türkiye bu tip gemisi olacak olan üçüncü ülke. Avustralya da Navantia’dan iki tane bu sınıf gemi ısmarlamıştı.
LHD Türk donanmasını en büyük gemisi olacak.
GÜÇ DENGELRİ DEĞİŞECEK
Ankara’ya açık denizlerde operasyon kabiliyeti verecek olan bu gemi, bölgedeki güç dengelerini değiştirebilir. Bu yeni geminin en önemli görevi herhangi bir yöreye Deniz Kuvvetlerinin gücünü getirmek olacak. Amfibi bir saldırı gemisi olan Juan Carlos I, denizden çıkartmada kullanılabilecek 1,000 asker, 150 kadar tank ve araç ta taşıyabiliyor.
LHD sınıfı gemiler aynı zamanda uçak gemisi görevini de görebiliyorlar. Juan Carlos, İspanya’nın eski Asturias adlı uçak gemisinin yerine alındı. Gemide, yerinde veya kısa bir menzilde havalanabilen 18 uçak bulunabilecek. Geminin menzili 1,700 mil ve denizde 30 gün süresince görev yapabilecek.
Türkiye’nin 3 milyarlık “milli savaş gemisi (MİLGEM) ” projesinin önemli bir parçası olan LHD ülkeye kendi sınırlarından uzakta da faal olma imkanı tanıyacak. Deniz Kuvvetlerinin başına geçen Amiral Bülent Bostanoğlu, Deniz Kuvvetlerinin önceliğinin Doğu Akdeniz’deki ülke çıkarlarını korumak olduğunu bildirmişti.
İSRAİL'İN GAZI TÜRKİYE'DEN AVRUPA'YA ULAŞTIRMAK DAHA EKONOMİK
Türkiye’nin yeni LHD'si işte bu bağlamda İsrail'in Tamar ve Leviatan rezervlerinden nasıl istifade edeceği kararını etkileyebilir. Tamar rezervi 2013 te faaliyete geçti, ve Aralık ayında burada 20 milyar m3 daha gaz keşfedildi. Leviatan rezervinde 510 milya m3 gaz olduğu sanılıyor.
Bu iki rezervi işleten Amerikan Noble ve İsrailli Delek şirketleri, Haziran 2013 te Güney Kıbrıs ile adada kurulacak bir LNG Terminali üzerinde bir ön anlaşma imzaladılar. Kıbrıs’ın münhasır bölgesinde keşfettiği Afrodit rezervi tek başına bir LNG terminali için yetersiz olacağından, Kıbrısın doğalgaz kaynaklarında faydalanması ancak İsrail ile işbirliği ile mümkün.
Bu anlaşma, sıvılaştırılacak doğalgazın Yunanistan yoluyla Türkiye’den geçmeden Avrupa’ya ihraç edilme imkanını yaratıyor.
Böyle bir üçlü işbirliği imkanı, İsrail, Kıbrıs ve Yunanistan arasında öncelikle enerji ve savunma konularında işbirliği, ve 2008 den başlayarak Türkiye’nin İsrail ile arasının açılması sonunda oluştu.
2010’da “Kırmızı Kitap” olarak ta bilinen Türk Milli Güvenlik Siyaset Belgesi ilk defa olarak İsrail’i bölgesel bir tehdit olarak tanımladı. Ardından Başbakan Recep Tayyip Erdoğan da Doğu Akdeniz’de Türk savaş gemilerinin boy göstereceği sözünü verdi.
İsrail’in doğalgazını deniz altı bir boruyla Türkiye’den Avrupa’ya ulaştırmak çok daha ekonomik. JP Morgan’ın yaptığı çalışmaya göre böyle bir yatırımın geri dönüşü Kıbrıs’ta bir LNG terminalinden çok daha kısa olur. İki Türk Şirketi, Zorlu ve Turcas Petrol bu konuda İsrail’de girişimlere başladılar.
Fakat Ankara’nın yeni bir LHD gemi alması, Başbakan, Dışişleri ve diğer bakanlar tarafında İsrail’e düşmanca tavırlarla birlikte değerlendirildiğinde, İsrail’in Kıbrıs ve dolayısıyla Atina ile geliştirdiği stratejik ilişkileri tehlikeye atmasını zorlaştırıyor.
Bundan da öte, Türkiye İsrail arası yapılacak bir boru hattı, Kıbrıs’ın kara sularından geçmek zorunda, ve dolayısıyla bu ülkenin iznine tabi. Güney ve Kuzey Kıbrıs arası ilişkilerde bir gelişme olmadığı takdirde, Ankara’nın LHD’si gerek Kıbrıs gerekse Atina’da bir tehdit olarak alınmayacak ve stratejiler de ona göre belirlenecek.
AKDENİZ'DE DENGELER TÜRKİYE LEHİNE
Bu yeni gemiyle Doğu Akdeniz’deki kuvvet dengesinin ibresi Ankara’ya döndü. Eğer Ankara buna paralel olarak İsrail Kıbrıs ve Yunanistan’la kapsamlı bir enerji ihracatı anlaşması yoluna gitmezse, bu Türkiye için kaybedilmiş bir fırsat olur ve Ankara kazanmak için gereken ekonomik güce sahip olmadığı bir silahlanma yarışını başlatmış olur.
İsrail’in denizde kontrolü kuvvetlendirmek için Türkiye’nin yaptığı yatırıma benzer bir yatırıma ihtiyacı yok. Tek yapması gereken, bu tip yatırımlardan çok daha az bir bütçeyle bazı bölgeleri yabancı gülerin girişine kapatan teknolojiler edinmesi. Fakat her iki ülkenin çıkarı Doğu Akdeniz’de bu tür bir rekabet tuzağına düşmemek.
Türkiye’nin yeni ihalesini tamamladığı LHD uzun seneler sonra hazır olacaksa dahi, şimdiden kuvvet dengelerine, ve Türkiye’nin pazarlık gücünü etkilemiş durumda.
Yunanistan, Kıbrıs ve İsrail stratejik hesaplarını tekrar gözden geçirmeliler. Eğer bu üç ülke Türkiye’nin Doğu Akdeniz enerjisini dağıtacak bir merkez olmasını öngören bir anlaşmayı kendi çıkarlarına uygun görmezlerse, denizlerdeki çıkarlarını savunacak anlaşmalar yapmak zorundalar.
Leviatan rezervindeni Kıbrıs’a da “geçiş ücreti” vererek, ve sıvılaştıramadığı doğalgazı da oradan geçirerek Türkiye’ye bağlayan bir denizaltı borusu anlaşması yapmak, gerek bu dört ülke açısından, gerekse Doğu Akdeniz’in güvenliği açısından avantajlı.
Bunun gerçekleşmesi için Türkiye’nin İsrail ile ilişkilerini düzeltip tekrar en yüksek seviyeye getirmesi, ve Kıbrıs’ta da bir çözüm arayışına girmesi lazımdır. Türk politikasında böyle bir değişim, Doğu Akdeniz’i silahlanma yarışı yerine işbirliği bölgesi haline getirecektir.
Türk dış politikasında bu değişim olmadığı takdirde Türkiye ekonomisinin kaldıramayacağı bir silahlanma yarışına girecektir.
Yazar, İbrani Üniversitesi Ortadoğu ve İslam fakültesi Truman Barış araştırma enstitüsünde bir akademi üyesi, ve Tel Aviv Üniversitesinde öğretim üyesidir.
Çeviri: Hastürk
