Endonezya'da Bebeklerin Cennetten Geldiğine İnanılarak Ayaklarının Yere Değmesinin Yasak Olduğu İlginç Kültür
Dünya üzerinde halen varlığını sürdüren birbirinden farklı gelenekler mevcut. Hepsinin bir doğuş hikayesi de var! Endonezya'da yaşayan Balili insanlar, bebeklerin ayaklarının yere değmesine izin vermiyor. Peki bu gelenek nedir, niçin doğmuştur? Anlattık! 👇
Etrafı volkanik dağlar, sayısız plaj ve mercan kayalıklarıyla çevrili olan Endonezya, Bali halkının geçmişten gelen ve halen sürdürdükleri ilginç bir gelenekleri var.
Bu geleneğe göre, bir bebeğin ayakları asla ama asla yere değmemeli.
Halk arasında anlatılan rivayete göre, binlerce yıl önce Raja Pala isimli bir prens avcılığa çıktı ve bir daha yolunu bulup geri dönemedi. Evin yolunu bulmak için ormanda dolaşırken, kutsal gölde zaman geçirmek için gökten aşağı inen 7 peri gördü.
Perileri gören prens hemen çalıların arkasına gizlendi ve hayranlıkla onları izledi. Güzelliklerinden etkilenmişti; özellikle de aralarındaki en genç periden...
Genç perinin gözleri bir yıldız gibi parlıyordu. Gizlice saklandığı yerden çıktı ve gölde diğer perilerle eğlenen genç perinin kanatlarını çaldı. Gölden çıkma ve geri uçma vakti geldiğinde genç peri kanatlarının gitmiş olduğunu gördü. Diğer periler vakitleri olmadığı için genç periyi geride bırakarak gittiler.
Prens Raja çaresiz periyi görünce onun karşısına çıktı ve tek bir şartla kanatlarını ona geri vereceğini söyledi: Onunla yarısı dünyevi yarısı ilahi olan bir çocuk yapacaktı. Çaresiz peri bu teklifi kabul etti ancak dünyayı terk ederken çocuğun dünyadaki süresinin kısa olacağına ve hemen cennete geri döneceğine ant içti.
Bu da bugünkü geleneğin niçin ortaya çıktığını gösteriyor: Ayakları yere değen bebeğin peri tarafından hemen dünyadan çekip alınacağı inancına sahipler.
Her ebeveyn çocuğunu koruma içgüdüsü ile bu geleneği çok ciddiye alıyor.
Kadın ebeveynin üstüne düşen rol, gelenek gereği doğumda yer alan bir erkek olan Dukun'u ziyaret etmek.
Dukun, anneye doğmamış bebeğiyle ruhani olarak nasıl iletişim kurabileceğini öğretir. Bebeğin kaderini ve annenin onu nasıl koruyabileceğine dair detayları verir. Bunu yaparak bebeğin ailesine bağlanacağını ve onlarla mutlu, uzun bir hayat yaşamak isteyeceğine inanılır.
Babanın üzerine düşen görev ise doğmamış bebeğin sağlığı ve uzun ömrü için adak adamak.
Ayrıca bu süre boyunca saçını kesmesi ve sinirlenerek kendisini kaybetmesi de yasaktır. Bali kültürüne göre, baba 'dört kardeş' için dua ediyor. Bu sözde dört kardeş; plasenta, kan, amniyotik sıvı ve fetüsün cildini kaplayan beyaz kremsi koruyucu tabaka. Plasentayı bebeğin ikizi olarak gördükleri için doğumdan sonra plasentayı gömüyorlar. Babanın doğmamış bebek için yaptığı bu adak ve dualar sayesinde mutlu ve uzun bir ömür yaşayacağına inanılıyor.
"Peki nereye kadar bebekleri kucaklarında taşıyacaklar?" dediğinizi duyar gibiyiz... Ritüel zamanına dek bebeğin ayakları yere değmiyor.
Doğum günü, kadın ve çocuklar doğum yapmak üzere olan kadının çevresinde toplanıyor. Dukun'un ve aile üyelerinin doğumun gerçekleşmesine yardım etmesini izliyorlar.
Bebeklerin cennetten geldiklerine inandıkları için doğumdan sonra 104 gün boyunca ayaklarının yere değmesine izin vermiyorlar.
Ayrıca geceleri ağlayan bebekleri dışarı çıkarıp gökyüzünü göstererek cennetin orada olduğunu ve evden uzak olmadıklarını söylüyorlar: Balili anneler bunun bebekleri sakinleştirdiğini söylüyor.
104. günün sonunda bebeğin artık tamamen insana dönüşmesini kutluyorlar ve yere değmemesi için bir engel kalmıyor.
Bebeğin ayakları, doğduktan sonra ilk defa yere değiyor. Bu ritüelin ardından bebeğin hiçbir peri tarafından alınarak cennete geri götürülemeyeceğine inanılıyor.
Siz bu ilginç gelenek ve hikayesi hakkında ne düşünüyorsunuz? Yorumlarda buluşalım...
Yorum Yazın
Bu geleneğin pek zararı yok en azından çocuklarını sevip korumaya calisiyorlar
Bizim mesela göze sürme sürmekten daha iyi bir gelenek ama saçma olduğunu değiştirmiyor