Masal Olsa Anlarız: Filmler Neden Çoğunlukla Mutlu Sonla Biter?
Boş zamanlarımızı çoğunlukla film izleyerek değerlendiriyoruz. Hepimizin tercih ettiği film türü farklı olsa da izlediğimiz filmlerde genellikle ortak bir yön bulunuyor. İzlediğimiz filmlerin türü fark etmeksizin büyük bir kısmı mutlu sonla bitiyor. Peki ama bunun bir nedeni var mı?
Gelin birlikte düşünüp mutlu sonlu hikayelerin neden daha çok karşımıza çıktığını değerlendirelim!
Pek çoğumuz hobilerimiz sorulunca 'film izlemek' cevabını veririz.
Bir hobi olarak değerlendirilmesi tartışmalı olsa da film izlemenin verdiği mutluluğu veremeyen insanlar var 🥲 Böyle demek kırıcı gelse de içinde bulunduğumuz dünyadan biraz olsun uzaklaşmak, çoğu zaman rahatlamış hissettiriyor.
Kitap okuyarak ayrı dünyalara hayal ettiğimiz o yolculuğu bir filmde bulmak daha kolay gelir.
Birkaç saat içinde finale ulaştığımız ve ayrı bir hikayeye dahil olduğumuz filmlerde bazen başka bir hayatın içinde kendimizi düşünürüz. Bazense yalnızca izler, vaktin geçmesi için bir aracı olarak filmleri kullanırız.
'Başka bir dünya mümkün' diye düşünmeye bir yol olan filmler, kimi zaman kendimizi içinde bir karakter olarak hayal etmemizi sağlar.
Harry Potter evreninde yaşadığını düşünmeyen kaç kişi kaldık ki şurada?
Bir filmi izlemek için seçerken nelerin değerlendirildiği izleyiciye göre değişiyor.
Herkesin izlediği filmden beklentileri farklı sonuçta. Kimimiz mutsuz anlarımızdan bir an olsun uzaklaşmak, kimimiz durağan hayatımıza heyecan getirmek, kimimiz ufkumuzu açıp başka düşüncelere kendimizi bırakmak isteriz.
Her ne kadar doğrudan bir talep olarak görülmese de filmlerin çoğunun mutlu sonla bittiği bilinen bir gerçek.
İzleyici olarak bir filmi seçerken sonunu bilmesek de izlenen filmlerin sonunda genellikle mutlu sonlarla karşılaşırız. O an için talep etmesek de acaba bu bizim talebimizin bir karşılığı mı?
Rastgele seçmiş olsak bile filmler neden çoğunlukla mutlu sonla biter, bir düşünelim...
Öncelikle sektör açısından değerlendirelim. Mutsuz sonla biten filmler genellikle beğenilmiyor. İzleyiciler bu filmleri çoğunlukla hayal kırıklığı olarak yorumluyor hatta.
Burada kastedilen şey filmin beklenmedik bir sonla bitmesi değil, mutsuz sonla bitmesi.
Çünkü mutsuz sonun aksine, sonu kötü bitse bile izleyicinin beklemediği bir son yazılması filme olan beğeniyi artırıyor. Çünkü hayat, sürprizlere gebe biliyorsunuz ki. Bu durum da insana daha 'gerçek' hissi veriyor.
İzleyici filmi çoğunlukla başrol oyuncusuyla bir bağ kurarak izler. Bu da filmin sonunda izleyicinin ne beklediğini biraz olsun gösterir.
Kendimizi kahramanlardan biri gibi hissettiğimiz bir hikayede sonunun mutsuz olması pek de istediğimiz bir şey değil elbette.
Sonu mutsuz biten filmlerde izleyicide tekrar izleme isteği pek uyanmıyor.
Bu da filmin devamlılığı ya da bir sinema efsanesine dönüşme olasılığını epey düşürüyor. Böylece filmin yapım ekibi, eğer filmin efsaneleşmesini istiyorsa çoğunlukla ilk akla gelene başvuruyor.
Gerçek hayatta her zaman mutlu sonlara ulaşamıyoruz. Bu da film izlerken aradığımız mutlu sonu görme arzumuzu artırıyor.
Biraz da hayatın gerçeklerine bakalım... Hayatımızda işler pek de yolunda gitmiyorsa en azından filmlerde istediğimiz sona ulaşıp kendimizi rahatlamış ve mutlu hissetmek istiyoruz.
Kısacası rahatlama ve tatmin, sonu mutlu biten filmlerde daha çok karşılaşılan bir sonuç.
Antidepresan niyetine izlenen filmlerde de mutlu son görme arzusu temelde bu isteğimizle alakalı aslında. Siz bu konuda ne düşünüyorsunuz?
Keşfet ile ziyaret ettiğin tüm kategorileri tek akışta gör!
Test
Gündem
Magazin
Video
Bu içerikler de ilginizi çekebilir:
Yorum Yazın
Yahu zaten hayatlarimiz bombok biraz kafa dagitmak icin film izliyoruz. Ordadamı mutsuz olalim ne istiyorsunuz bu insanlarin mutlulugundan basliycam sizin sa... Devamını Gör