Keşfet ile ziyaret ettiğin tüm kategorileri tek akışta gör!
Test
Gündem
Magazin
Video
Ortamlarda Satılacak Bilgiler Kuşağı: 16. Yüzyıldan Günümüze Sanatın Evrimini Anlatıyoruz!
Geçmişten günümüze resim sanatının değişimi, sanatla ilgisi olmayanların bile dikkatini çekecek kadar büyük. Peki bu değişimin nedeni nedir? 16.yüzyıldan 20.yüzyıla sanatın dönem dönem nasıl değiştiğini, nedenleri ile irdeleyeceğiz.
Lenaorda da Vinci'nin Mona Lisa'sından Tracey Emin'in 'My Bed'ine nasıl geldik? Bu değişimin nedeni toplum mu yoksa sanatçının hür iradesi mi? Geçmişten günümüze sanatın evrimini gelin birlikte inceleyelim. Çok şaşıracağınız detaylar sizi bekliyor.
Geçmişten günümüze sanata ne oldu? Nasıl değişti? Sanat geçmişte nasıldı?
Hepsini nedenleriyle inceleyeceğiz.
Sanattaki bu devasa değişimin asıl nedenini görebilmek için olaya daha geniş bir perspektiften bakmamız gerekiyor. Örneğin, Michelangelo bir sabah aniden uyanıp bir ilham geldiği için resmetmedi 'Adem'in Yaratılışı' tablosunu...
1508 yılında Papa II. Julius tarafından Sistine Şapeli'ni boyaması için görevlendirildiğinde ortaya çıktı bu eser.
Aynı şekilde Raphael de... Bu eser, Vatikan'daki Apostolik Sarayı'ndaki bir dizi odayı boyamakla görevlendirildiğinde ortaya çıktı.
Raphael, üç bölümden oluşan bir Rönesans vizyonu oluşturmakla görevlendirildi ve bu eseri yaptı. Biri filozoflar ve bilim adamları için, diğeri sanatçılar için ve bir diğeri de Hristiyanlık için olmak üzere.
Leonardo Da Vinci'nin en ünlü iki tablosu 'Mona Lisa' ve 'Son Akşam Yemeği' (Last Supper) da sipariş üzerine yapılan eserler.
Last Supper, Milano'daki Santa Maria delle Grazie Manastırı'nın yemekhanesi için sipariş edilen bir resimdi.
Mona Lisa ise sipariş üzerine yapılan bir portreydi.
Bu sanat eserlerinin, bir amaç uğruna bir görev olarak yapıldığı gayet açık.
Biraz ileri gidelim ve bu esere bakalım. Bu ise, Jackson Pollock'un stüdyosunda tek başınayken tamamen içinden gelerek yarattığı bir eser. Aradaki fark tokat gibi suratımıza çarpıyor.
Sadece 5 yüzyıl ileri gittik.
Ve burada Michelangelo veya Raphael'de olduğu gibi açık bir amacı olan sanatı görmüyoruz.
Burada gördüğümüz sanatçıya göre sanat.
Eserlere bakınca, sanatçının rolünün temelinden değiştiğini görüyoruz. Sanat, giderek daha entelektüel bir yola girdi.
Ve sonuç, Michael Craig-Martin'in 1973 tarihinde yarattığı Bir Meşe Ağacı (An Oak Tree) eseri oldu.
Sanatın değişiminde teknolojinin de önemi büyük elbette. Artık kimse fotoğraf çektirmek varken portresinin yapılmasını istemiyordu eskisi gibi...
Ya da Venedik portresini almak yerine insanlar fotoğrafını çekmeyi tercih ediyordu.
Öte yandan, fotoğrafçılık sayesinde sanat artık zaman ve mekanla sınırlı kalmaktan kurtuldu da diyebiliriz. Düşününce, 19. yüzyıla kadar bir tablo, sadece tek bir yerde görülebiliyordu.
Fotoğrafçılık sanatı, ünlü eserlerin baskılarını kolayca erişilebilir hale getirdiğinde, artık herkes bir Da Vinci, bir Raphael ya da bir Guido Reni sahibi olabiliyordu.
Aynı türden 'yeni' sanat eserleri üretmeye gerek kalmamıştı çünkü eski eserler zaten ölümsüzleşmişti.
Ve böylece sanatçılar, insanların sevdiği veya istediği şeyleri resmetme zorunluluğundan kurtuldu. Bu sebeple, Monet bahçesindeki zambakları iki yüz elliden fazla boyarken, Jackson Pollock da stüdyosunun etrafına boya atmaya ve yeni bir tarz oluşturmaya başladı.
Bu değişimden sonra 20. yüzyıl sanatçıları, çok yeni ve iddialı eserler yaratmaya başladı. Kimi eleştirmenlerden övgüler alırken kimileri yerildi.
Birinci Dünya Savaşı sonrasında, tamamen hayal kırıklığına uğramış sanatçıların çalışmaları sonucu sürrealizm doğdu.
Her dönem, değişen dünya ve değişen ruh haline sahip sanatçılar, sanatın değişimine katkıda bulundu.
Duchamp her şeyin sanat olabileceği fikrini ortaya koymuştu. Emin'in 1998 yılında yarattığı Yatağım' (My Bed) isimli eseri de bu fikri onaylar nitelikte.
Bu olanları sadece maddiyata bağlamak da mümkün değil. Zira kamu sanatını ele alalım. César Baldaccini'nin Başparmak'ı ve Giambologna'nın Neptün'ü kamusal sanattır - ama farklı şeyler yapmaya çalışıyorlar.
Evet, sanat değişti. Bu inkar edilemez bir gerçek.
Ancak ressamların rolünün değiştiği de çok açık.
Sanatçılar artık hiç olmadığı kadar özgür ve eskisi gibi başkalarının istekleri doğrultusunda değil, kendi istedikleri tarzda sanatlarını yapıyorlar.
Yorum Yazın
Resimden anlayan birisi değilim. Boyayi tabloya firlatmak ta sanat değilmiş gubi geliyor bana. Kendimi kandırılmış hissediyorum. Veya ressamın şımarıklığı sa... Devamını Gör