Psikologların Sosyal Ortamlarda Maruz Kaldıkları 8 Cümle
Her meslek grubunun olabileceği gibi psikologların da sıklıkla duymaya alışkın olduğu bazı klişeleşmiş sorular vardır..
1. "Benim de psikolojik problemlerim var."
Bu tip durumlarda ‘öyle mi çok memnun oldum benim de iki tane var, biri 2. sınıfa yeni başladı.’ diyerek konuyu ‘benim psikolojik problemim seninkini döver’ noktasına getirmekte fayda var.
2. "Ben de çok istedim psikoloji okumayı"
Psikolojiyi çok istedim ama MF okuyordum, zaten bilgisayar mühendisliğinden ikinci sınıfta ayrılınca spor akademisine girmeye karar verdim, 3. senem hala giremedim çünkü torpil dönüyor... bla blaa
3. "Ben inanmıyorum psikologlara yaa"
Artık neye inanıyorsa...
4. "Sen şimdi herkesi analiz edebiliyorsun dimi, ben nasıl biriyim sence"
Fazla CSI NY izlemişler..
5. "Ohh, bütün gün insanlarla konuş sonra parayı kap"
Bankacılar, emlakçılar, öğretmenler ne yaparak kazanıyor biz de onu merak ediyoruz..
6. "Gökte ararken yerde buldum"
Sanki ağaç kovuklarına saklanmışız da sadece yağmurlu havalarda ortaya çıkıyormuşuz gibi, sosyal ortamda bir psikologla tanışınca insanların şaşkına dönüp, ‘seni bana Allah gönderdi’ diye tepki vermeleri durumu... Oysa ki, yapılması gereken sadece bir psikiyatri merkezinden randevu almak.
7. "Şizofreni nasıl bişi?"
İnsanların, tam olarak şizofreni olmayayım da ara sıra birazcık olayım gibi tuhaf bir merakı var.. Gaipten sesler duymak, dışardan emir almak, anlamsız cümleler kurmak düşüncesi ve belki de şizofrenlerin zeki insanlar olabileceği fikri insanların içinde John Nash olma isteği uyandırıyor olabilir.
8. "Çocukluğuma inebilir misin"
Bu bir teklif mi? Hayır ben kutuma gitmek istiyorum.
Yorum Yazın
Olur öyle deyıp gecıyorum napayım