Duygu Özkan Kılıç Yazio: Eğitimde İklim Krizi
Eğitimde iklim kavramını ele alamayışımızın maalesef iki yönü var; birincisi biyoçeşitlilik krizi, sağlık krizi, iklim krizi gibi birçok eş zamanlı gerçekleşen krizin eğitim ile ilişkilendirilememesi, çözümsüz ama trend topic kalma hedefiyle, yüzeysel ders modülleriyle, sosyal medyatiklik mertebesinde kalması; ikincisi ise okul iklimi değerinden uzaklaşmamız. Birincisi için ikinciden başlamamız gerektiğini düşünüyor, eğitim krizi öncesi okul iklimi krizini çözmeyi öneriyorum; çünkü okul iklimi derinleşmenin, başarının ve sürdürülebilirliğin yapı taşıdır.Okul iklimi, okulun yaşam kalitesidir ve öğrencilerin, öğretmenlerin, yöneticilerin, çalışanların ve ailenin okulun günlük işlerine ilişkin algılarını, paylaşılan değerleri, belirlenen ve kararlaştırılan kuralları, önerilen hedefleri, öğretme ve öğrenme gelişimini kişilerarası ilişkileri ve organizasyon yapılarını yansıtır. Çok sayıda araştırma, akademik performansın öğrenme motivasyonuna, davranış biçimlerinin aidiyet duygusuna, okul yaşamına bağlılığın takdir/teşekkür etme kültürüyle olan bağlantısallığına vurgu yapmaktadır. (Takdir - teşekkür bir belge değil, kültürdür aslında.)
