Doktorların Hisli İnsanlar Olduğunu Şiirleriyle Gösteriyorlar! İşte Harika Şiirleriyle 11 Tıp Doktoru Şair

'Tıp fakültelerinden arada sırada doktor çıkar' diye bir klişe vardır. Hem tıptaki uzmanlıklarıyla hem hobileriyle hem yazarlıklarıyla bu klişeyi paramparça eden çok iyi tıp doktorları var. Doktorlara bir de bu açıdan bakmanız için 11 şair tıp doktoru hakkında kısa bilgiler derledik ve şiirlerinden örnekler sunduk.Servet-i Fünun şairi Cenab Şahabettin 1870'te Manastır'dadoğdu. 12 Şubat 1934'te İstanbul'da öldü. Babasının Plevne'de şehit düşmesindensonra ailesiyle İstanbul'a gelen Şahabeddin, ilköğreniminin ardından GülhaneAskeri Rüşdiyesi'ni bitirdi. Tıbbiye İdadisi'nden sonra Askeri Tıbbiye'denmezun oldu. Hekim yüzbaşı payesiyle Paris'te 4 yıl cilt hastalıkları ihtisasıyaptı. Cenap Şahabettin yurda döndükten sonra Mersin, Rodos, Cidde'de karantinahekimliği, sıhhiye müfettişliği yapmıştı.Şair Cenap Şahabeddin’in “Elhan-ı Şita” şiirinden bir bölüm:“Bir beyaz lerze, birdumanlı uçuş;Eşini gaib eyleyen birkuşgibi karGeçen eyyâm-ınevbahârı arar...Ey kulûbün sürûd-işeydâsı,Ey kebûterlerinneşîdeleri,O bahârın bu işteferdâsı:Kapladı bir derinsükûta yerikarlarKi hamûşâne dem-be-demağlar!”1927'de İzmir'de dünyaya gelen Mustafa Şerif Onaran, liseöğrenimini İzmir Namık Kemal Lisesi'nde tamamladıktan sonra 1948 yılında askerîöğrenci olarak Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi'ne girdi; 1954 yılında mezunoldu. İhtisasını, Gülhane Askeri Tıp Akademisi'nde cerrahi alanında tamamladıve ardından gastroenteroloji cerrahisi alanında uzmanlaştı. 1964 yılındabinbaşı rütbesiyle ordudan ayrılan Onaran, Ankara'da Yüksek İhtisasHastanesi'nde doktorluğa devam etti. 1993 yılında emekli oldu. 2013’te vefatetti.İlk şiirleri 1944 yılında İstanbul dergisinde yayınlananOnaran’ın sonraki şiirleri de Fikirler, Büyük Doğu, Hece, Varlık, Yücel ve TürkDili dergilerinde okuyucuyla buluştu. Mustafa Şerif Onaran’ın “Şerif Usta”şiiri:“Bir han köşesinde bu şehrinBabam halı tamircisidir.Dalıp gitmiş elleri, yüreği, yüzü;Ya bir Yörük kiliminde,Ya bir Buhara seccadesinde…Anlar bütün ömrünü bu seccadenin,Kimler kullanmış bunu kaç yıl önce.Hangi taze dokumuş bilir.Kanaatkâr adamdır Şerif Usta,Temiz yürek deryadil kişidir.Bir dolu zembille birazdan,Evine döner akşam olmazdanKöşe başından tanır ayak sesini Tekir’in…Derken efendim, soframız kurulur.Diz çöküp besmele çekilirDumanı tüten aşın çevresinde…Yüzünde hatırası eski yılların,Babam, en güzeli ihtiyarların.Kahveye çıkar yemekten sonra,Hele bir başlasın anlatmaya,Unutursun derdini sohbetinde,Sonra çırak çıkarıp iki mars bir oyunla,Şöyle bir kapatışı vardır tavlayı,Gözlüğünün üstünden bakışı vardır.Halı örücüsüdür Şerif Usta,Bu şehrin bir han köşesinde.”1949 yılında Ankara'da doğdu. Selimiye Askeri Ortaokulu veKuleli Askeri Lisesi'nde okudu. 1968'de Ankara Tıp Fakültesi'ne askeri öğrenciolarak girdi. 12 Mart döneminden sonra politik nedenlerle ara vermek zorundakaldığı tıp öğrenimi sırasında çeşitli işlerde çalıştı. Mezun olduktan sonraİzmit'e atandı. Ankara'da psikiyatri ihtisası yaptı. SSK Yenişehir Dispanseri'ndedoktor olarak çalışmaktaydı. 2 Temmuz 1993 tarihinde Sivas'ta Madımak Oteli'ndeyakılarak öldürülen 37 kişiyle birlikte can verdi.Behçet Aysan’ın şiirleri 1979 yılından itibaren Türk Dili,Yusufçuk, Tan, Yazın, Yarın, Yeni Düşün,, Sanat Rehberi, Broy, Gösteri vd.dergilerinde yayınlandı. Aysan’ın “Sevmeyi Unutanlar İçin” adlı şiiri:“sevmeyi unutmuşsunuz kardeşleryalan her şey gibiaşklarınız da.yaşamı ölümdiye anlatıyorlar sizeyalanı gerçek diye.ne leylaklarıntomurundanhaberiniz varne önünüzdenkara bir tabutgibi geçen geceden.sevmeyi unutmuşsunuz kardeşleryalan aşklarınızda.”1938 yılında İstanbul’da doğan Hüsrev Hatemi, 1956 yılındaİstanbul Atatürk Erkek Lisesi’nden mezun oldu ve İstanbul Üniversitesi TıpFakültesi’ne girdi. 1966 yılında İç Hastalıkları uzmanı oldu. Bir süreAlmanya’da ve İngiltere’de de çalışmalarını sürdüren Hatemi, 2006’da emeklioldu. “İkbal Gazeli” adlı ilk şiiri 1962’de İslam dergisinde yeralan Hatemi’nin şiir ve denemeleri Hareket, Türk Edebiyatı, Cumhuriyet,Milliyet, Zaman, Mavera, Tarih ve Toplum, Tercüman, İtibar gibi gazete vedergilerde yayınlandı. Hüsrev Hatemi’nin “Ağustos Melali” şiirinden bir bölüm: “Cesâret kalbim, cesâret!Sustun bütün kış, ürktün kırılmaktan;Çok gerilerde kaldı derken kar,Sonra baharVe Temmuz geçti.Yasımız duruldu, coşkumuz geçti...Ne ümit var artık ne korku;Ağustos gecesinde ağuluSesleri yalnız böceklerin...Cisim sarayı yıkılmadan,Yeni bir sevinçle yıka haydiGeçmiş günlerin kıştan kalan,Balçığını sanmam ki arınsın.Bir devletin inkırazı sanırsın,Ağustos güze terk eder mülkünüVe Zaman’ın Mehter Bölüğü,İcra-yı âhenk edip sürekli,Örtüyor gidenlerin çığlığını...Cesâret ey kalbim, cesâret!”1961 Aydın doğumlu Süleyman Portakal, Eskişehir AnadoluLisesi ve İstanbul Üniversitesi Tıp Fakültesi mezunu. Kadın doğum uzmanı olarakİzmir Atatürk Eğitim Hastanesi’nde başladığı görevini 1987’den itibarenManisa’da sürdürdü. İlk şiir çevirisi Diriliş dergisinde, sonraki şiirleri iseSelika, Poetika, Diriliş ve Yönelişler dergilerinde yayınlandı.Şair Süleyman Portakal’ın “Çocukluğuma Sayın” şiirinden birbölüm:“ellerinizi bana verir misinizbana, ben küçük çocuğabileklerinizi de verir misinizinanın bana bir şey yapmayacağımiplerinizi çözmek istiyorum bir, bir de sizinleJaponya'da yürümekpeşinizsıra gelen köpeği sevmek istiyorumbakın, hem benim parmaklarım da yalnız artıkama parmakların yalnız olması da güzel inanınyaşam daha da güzel, güne girmesiyle Tanrının.uzatın her şeyinizi verin banaöpmek istiyorum onları boğmak istiyorumbakmayın saçlarımın ıslak olduğunaben dua etmesini bile biliyorumbirazcık daha iyi dua edebilseydim diyorumgökten estetik yağardı iyi olurdusizin saçlarınız da benimki gibi ıslak olurduağzımızın istediği olurdu iyi dua edebilseydikağzımız ne çok şey isterdi.”Halil İbrahim Bahar 1928’de Trabzon’un Vakfıkebir ilçesinebağlı Kavaklı (Zara) köyünde doğdu. İlk ve orta öğrenimini Trabzon’datamamladıktan sonra 1952’de İstanbul Üniversitesi Tıp Fakültesi’ni bitirdi.1954-57 yılları arasında psikiyatri dalında uzmanlık öğrenimi gördü. 1960’taSinir Hastalıkları Uzmanı olarak çalışmaya başladığı İstanbul –SamatyaHastanesi Nöroloji Kliniği’nden 1989’da emekli oldu. Halil İbrahim Bahar’ınşiirleri Beş Sanat, Doğu-Batı, Esi, Yelken, Evrim, Yeni İnsan, Ataç, Dönem,Soyut, Sanat Olayı, Papirüs, Somut, Gösteri, Yazko Edebiyat, Karşı, Düşün,Varlık, Edebiyat ve Eleştiri, Adam Sanat, Kıyı, Şiir Oku, Mecaz, Kitap-lık, ÜçNokta dergilerinde yayınlandı. Yaşarken hiç kitapyayımlamayan şair Halil İbrahim Bahar için Cemal Süreya şunları söylemişti:“Şiir kitabını gün gün beklediğim, yayımlanması için her şeyi yapmaya hazırolduğum, ilginç, benzersiz şair Halil İbrahim Bahar…”Şair Halil İbrahim Bahar’ın “Elmalar” şiiri:“dipdiri tutuyor beni,ölü bir dünyadagöğsünden yayılansarı elma kokusu..yüzüne bakıyorum,daha yeni çiçeklenmişbir elma bahçesindebuluyorum kendimi..artık her şeyçiçek müziğine dönüşüyor.senin şiirinyazılıyor kendinden..”1919 yılında İstanbul’da doğan Ceyhun Atuf Kansu, küçükyaşta annesini kaybetti. Babasıyla birlikte 1921’de Ankara’ya gitti. AnkaraGazi Lisesi’nin ardından İstanbul Üniversitesi Tıp Fakültesi’ni bitirdi. AnkaraNumune Hastanesi’nde çocuk hastalıkları ihtisasını tamamladıktan sonra TurhalŞeker Fabrikası, Ankara Şeker Fabrikası ve Etimesgut Şeker Fabrikası’ndahekimlik yaptı. Bir süre Şeker Fabrikaları Sağlık Müfettişi olarak görev yapanKansu, Etimesgut Şeker Fabrikası’nda çocuk doktoru olarak görevliyken 1978yılında öldü.Çocuk doktoru olarak çalıştığı yerlerde insanların,özellikle çocukların yoksulluğunu, acılarını, hastalıklarını tüm samimiyetiyleşiirlerinde dile getiren şair Ceyhun Atuf Kansu’nun “Dünyanın Bütün Çiçekleri”şiirinden bir bölüm:“Dünyanın bütün çiçeklerini diyorumBütün çiçekleri getirin buraya,Öğrencilerimi getirin, getirin buraya,Kaya diplerinde açmış çiğdemlere benzerBütün köy çocuklarını getirin buraya,Son bir ders vereceğim onlara,Son şarkımı söyleyeceğim,Getirin getirin... ve sonra öleceğim.Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum,Kır ve dağ çiçeklerini istiyorum,Kaderleri bana benzeyen,Yalnızlıkta açarlar, kimse bilmez onları,Geniş ovalarda kaybolur kokuları...Yurdumun sevgili ve adsız çiçekleri,Hepinizi hepinizi istiyorum, gelin görün beni,Toprağı nasıl örterseniz öylece örtün beni.”Hakan Savlı, 1965 yılında Ankara'da doğdu. Çocukluğuİskenderun'da geçti. Samsun Ondokuz Mayıs Üniversitesi Tıp Fakültesi'ni 1989'dabitirdi ve kanser genetiği doktorası yapmaya başladı. 1992 ve 1993'teöğrenimini Londra'da sürdürdü. 1994'te Çapa Tıp Fakültesi Organ NakliÜnitesi'nde çalıştı ve 1995 yılında Helsinki Üniversitesi Organ Nakli Araştırmaekibine katıldı. Finlandiya'da moleküler metodlarla kanser genetiğiaraştırmaları yapıyor.İlk şiiri 1973 yılında Milliyet Çocuk’ta yayınlananSavlı’nın diğer eserleri de Adam Sanat gibi birçok dergide okura ulaştı. HakanSavlı’nın “Unutuş şiirinden bir bölüm:ben gözlerinin ardından geldimkırlar, kumrular, trenyollarıkahvelerde bir başıma aşkı düşündümborsalan filan kapanmıştı dünyada‘ceylan’ dedim ‘… sen benim ince yanımsın’soğuyan akşamlarda aşkı düşündümbilmem ki neydi ne vardı dedimkorucuların ateşleri mibezzazların göz yaşları mısılalar, turnalar… dinledim unutuşugel tut elimi ben gitmedim ben unutuşumben tozum o eskiden de yazdığın,gel tut elimi sana verdiğiyumuşaklığı senden geri aldıgel tut elimi ben gitmedim ben yokoluşumcaz saatleriyim eskiden de yazdığıngel tut elimi… saklı acılar…aşikâr şeyler için… gel tut elimi, hiç kavuşmamakve müzik için”1922’de Diyarbakır‘da doğan Orhan Asena, ilk ve ortaöğrenimini Diyarbakır’da tamamladı. İstanbul‘a giderek İstanbul ÜniversitesiTıp Fakültesi’ni 1945 yılında bitirerek doktor oldu. Anadolu’nun çeşitliyerlerinde hükümet tabibi olarak görev yaptı. 1952 yılında çocuk hastalıklarıuzmanlığını kazandı ve 1955 yılında uzman doktor olarak Çocuk EsirgemeKurumu‘nda görev yaptı.Bir süre Almanya’da da çalışan Asena, 2001’de Ankara’davefat etti.1939’da Diyarbakır Halkevi’nin açtığı şiir yarışmasındabirinci olan Asena’nın ilk şiirinin yayımlandığı dergi Dicle Kaynağı idi. 1941yılında daha tıp öğrencisi iken yazdığı şiirleri Yaratış, Çınaraltı, İstanbulgibi sanat ve düşün dergilerinde yayınlandı. Edebiyatın bir çok dalında eserveren Orhan Asena’nın “Kıt Kanaat” şiirinden bir bölüm:“Kıt kanaat yaşayıp gidiyoruzkıt kanaat seviyoruz birbirimizikıt kanaat anlıyoruz haldenah insanlar... miskin insanlar...Bir lokmanın telaşı içindealınıp satılırız biteviyekıyasıya vurur kaderin silsilesişükreder kalırız düştüğümüz yerdeah insanlar... korkak insanlar...ne hakkımız var taşında toprağındaşu dünyanın, şu güzelim dünyanınbir kolayı olsa gerek çocuklardaha iyi daha mesut olmanınah insanlar hergele insanlar…”Kemal Sayar 1966 yılında Ordu'da doğdu. Eskişehir AnadoluLisesi'ni bitirdikten sonra Hacettepe Üniversitesi İngilizce Tıp Fakültesi'nden1989’da mezun oldu. 1989-1995 yılları arasında Marmara Üniversitesi TıpFakültesi Psikiyatri Anabilim Dalı'nda uzmanlığını yaptı.Şiirleri Albatros, İkindi Yazıları, KayıtLAr ve Dergahdergilerinde yayınlanan Sayar’ın “Rüknettin’in Kalbi İçin Kehanetler” şiirindenbir bölüm:“adım rüknettin, tanışıyor olmalıyızbir çay ocağında ya da bir merdiven başındasunmuş olmalıyım kalbimi sizebakın! demiş olmalıyım henüz avladım onuiğvanın zehrini boşalttığı kuyularda.yalnız günah parlar zifiri karanlıktave kuyudan kuyuya bir yol yokturbir avcı tüfeğini doğrulttuğundaay gibi ışıdığında bir aşkbir mevsim yönünü şaşırdığında.hayret etmiş olmalısınız, kalbimhezarfen misali havalanınca.”Hekim, şair, senarist ve yönetmen Alper Gencer; 1980 Vandoğumlu. 2005 yılında Cerrahpaşa Tıp Fakültesi’nden mezun olan Gencer, mecburihizmetin ardından Trakya Üniversitesi Beyin Cerrahisi’ni kazandı. Orada ikibuçuk sene asistanlık yaptıktan sonra uzmanlık eğitimini bırakıp pratisyenhekimliğe devam etti.Çalışmaları, Dergâh, Varlık, Yasakmeyve,Kitap-lık,Merdivenşiir, Derkenar, Kırklar, Çağlak, Yolcu, Hayal, Yeni Zamanlar,Kırknar, Sefine, İtibar gibi dergilerde yayımlanan Alper Gencer’in “Hz. Ali’yeMektup” şiirinden bir bölüm:“sen belki tanımazsın ama ben senin için ölürüm!sen beni tanımazsan ben zaten ölüyüm!bir Allah’a bir anneme sonsuz itimadım varherkes beni yarı yolda bırakıyor ya Aliherkes beni yarı yolda bırakıyor bu çok zor!sana bu mektubu pişirilmiş çamurun içerisinden yazıyorumağaçların otların ortasında yaşıyorumcayır cayır yanan bir orman ne kadar uzun yaşar?Allah’ım benim yanmayan yerlerimden yangın çıkaryanan öd ağacının külü olmak istiyorumyanan bir öd ağacı gibi yanmak istiyorumçakmağın varsa çak tutuştur kalbimikılıcın varsa çek yatıştır nefsimisebebin varsa çık karıştır derdimibir kez yüzün görmeye bu can kurban ya Ali”