İşçisin Sen İşçi Kal...

Son zamanlarda “işçi sağlığı ve iş güvenliği” meselesi tartışılır oldu. Çünkü ;

'Devletçilik' ilkesinin yerini ‘Kapitalist Ekonomi’ almaya başladı. Özelleştirilen eğitim, özelleştirilen iletişim, özelleştirilen sağlık kurumları derken her yerde özel sektörün paralı işverenleri ve mağdur işçilerini görmekteyiz nitekim…

Emek verenin değil, parayla insanları güdenlerin kıymet gördüğü günümüzde, özelleştirmenin getirilerinden çok götürüleri dikkat çekmeye başladı.

Soma faciası, Asansör kazası, Sütaş işçilerinin isyanları başta olmak üzere, her yerde işçilerin sessiz çığlıkları yankılanmakta…

İşçilerin verdikleri emekle yetinmeyip canlarına da kastedildiğini düşününce insanın kanı donuyor.

Hala “Asgari ücret neyine yetmiyor be kardeşim?” deniyorsa bir ülkede, çözülmesi gereken çok problem var demek ki…

Önce şu meseleyi çözmek gerekiyor zannımca: “Asgari ücretle geçineceksin!” diyenlerin empati yeteneği ve iktisat alanında ne kadar bilgi sahibi oldukları sorgulanmalı. Bir sonraki aşamada özelleştirmenin maddi ve manevi yönleri tartışılmalı. Artıları mı fazla, eksileri mi fazla acaba?

Bana sorarsanız eksileri daha fazla. Neden mi? Şöyle ki; özelleştirme ile 'kast sistemi' yerleşiyor toplumun benliğine. Zengin-fakir ayrımı belirginleştikçe, ezilen-ezen ayrımı da kendini iyiden iyiye hissettiriyor. Patronsan saygıdeğersin, işçiysen senden çok var, ya seversin ya terkedersin. Sen işçisin, işine gelirse…

Sigortaları yatırılmayan, maaşları zamanında ödenmeyen yada hiç ödenmeyen, iş güvenliği sağlanmadan yerin altına kömür için gönderilen, rezidans inşa ederken asansörden yere çakılarak ölen yada öldürülen! İşçiler varken gel de özelleştirmeye iyi de, olacak iş mi?

Hükümetin işçilerin maddi haklarını korumaya yönelik çabalarını inkâr etmiyorum fakat uygulanabilirliğini tartışırım hem de sonuna kadar! “ALO 170” Hattı işçilerin her türlü sorusuna ve sorununa yanıt veriyor vermesine de, işverenler bir yolunu bulup hep çıkıyorlar işin içinden ne hikmetse! En basit örnek, “AGİ” namı diğer ASGARİ GEÇİM İNDİRİMİ. Bilindiği üzere bu sistemde işveren işçinin medeni haline göre 50 ile 140 TL arasında değişen bir miktarı ödemek zorunda işçilerine. İşveren, ödediği miktarı vergiden düşüyor işçi de kazanıyor, işveren de kazanıyor böylece. İyi, güzel de işveren bu parayı işçiye ödüyor mu acaba? Bunun denetimini kim yapıyor ve en önemlisi NASIL YAPIYOR?

Efendim, aslına bakarsanız her işveren aynı değil, her işçi de Soma ve Torun Center’da hayatını kaybeden işçiler gibi talihsiz değil elbette. Ne olursa olsun yadsınamayacak bir gerçek var; Bu kıyıma son verilmeli artık! Özelleştirme yapılıyorsa denetim de yapılmalı. İşçilerin hakları korunmalı, emeklerinin karşılığı verilmeli…

Osmanlı Devleti’nde muhtesip denilen görevliler vardı. Esnafı denetler, sorunları anında merkeze iletirlerdi. Dürüst ve ilkeli görevlilerdi. Dürüst olmak zorundaydılar yoksa kelleleri giderdi. Günümüzde idamı savunacak değilim elbette, lakin yasalar ne kadar etkili ve caydırıcı olursa toplum ve ekonomi de o kadar sağlıklı olur. Hükümetimizin daha yapacak çok işi var bence, ya sizce?

Huzurla kalınız…

Not: Sitede yayınlanan köşe yazılarından yazarları sorumludur.