Ecem

Katılıyorum. Bir insanla dost olabilmek güzel bir şey. Ama bir hayvanla dost olabilmek harika bir şey. Ne olursa olsun yanında oluyorlar. Seni sonsuza dek seviyorlar. Sen de onları tabii. Ama artık olmayışları bu çok acı veriyor. Çünkü herhangi bir hayvanla dost olan birisi merhamet sahibidir. Konuşamayan derdini anlatamayan bir hayvanın acı çekişini gözlerinden anlamak derdinde çare arayıp bulamamak. Bu çok zor bir durum. Ve iki seferdir bu tür veda haberleri görmek beni mahvediyor. Bende kendi dostumu kollarım arasında kaybettim. İnanın çok zor. Korku acı ve diğer her şey sizi mahvediyor. Dediğim gibi aradaki duygusal bağ sözlerle değil sevgiyle kurulduğu için çok daha güçlü oluyor. O son fotoğrafta benim yaşadıklarımı yaşayan herkes kendini görür. Bu çok berbat bir duygu. Dediğiniz gibi azalmayan bir acı. Her seferinde göz yaşlarıma hakim olamayıp aynı tepkiyi veriyorum.

Son fotoğrafta kendimi gördüm. Bende böyleydim. Yalvarıyordum geri uyansın diye uyanmıyordu. Şuan onu çok iyi anlıyorum. Biz uyutnamıştık. Ama o sarılmadaki acizliği çok iyi bilirim. Dokunursun. Seslenirsin. Oyuncağını bile getirirsin. Ama uyanmaz.

Gelipte kekimi yemeden giderseniz üzülürüm. Benim kekimi yemeden olmaz ona göre. Sütte veririm ufocanlar.