Bahar Ensari Yazio: Hesaplaşma & Algoritma

Bu gece baktım salondan tıkırtılar geliyor telaşla içeri daldımNe göreyim bir koltukta kalbim bir koltukta beynim oturmuş tartışıyorlarBende iliştim kanepenin ucuna, merakla dinlemeye başladımKalbim ise “sen ne karışıyorsun işime; git önce kendi sorunlarını çöz” diyorduBeynim “cesaretin yok değil mi? Korkuyorsun acı çekmekten”Kalbim sert çıkıştı “ne münasebet korksaydık sevmezdik” dediBen bir ona bakıyorum bir ona; amma kavga ediyorlarNasıl mücadele anlatamam; benimse kolumu kaldıracak halim yokkenBeynim noktayı koydu “kalıyorsan o halde sesini çıkartmadan katlanacaksın her derde;Yoksa çekemem senin yürek sıkışmanı ıstırabını”Kalbim “sanki gitsem yürek sıkışmayacak, kalsam dert gitsem dert keşke atmasa bu kalp”Sonra ikisi çare arar gibi dönüp bana baktılarHemen yüzümü çevirdim uyuyormuş gibi numara yaptımBen hangi biriyle baş ederimKapadım gözümü kıvrıldım kanepeye…Haklıydılar ne de olsa, onca keşmekeşin içinden nasıl çıkılırdıArapsaçına dönmüş işler, içinden çıkılmaz bir hal almışHangi yöne dönsen sıkışmış duygularCüzdanda kalmamış metelik, aşkın pençesine düşmüş senSeçeceksin refahı servet mi yoksa aşkı yaren mi?Yahut boş verip akışa sürüklenerek ya herro ya merro…Keskin çizgiler çiziyor kader yineSeçimler gerekiyor hayatın en önemli sahnesindeSende başroldesin; buyurun bakalımÇıkmak zor kalmak zorYolun sonunda ışık görünse iki yoldan birini seçeceksinNafile her yer karanlık her yer girdapDüşünür dermiş ki aklın ile gönlün arasında kaldığında yüreğini seçAkıl hataya düşse kalp yanılmazmış…Gir yine risklere değmez mi büyük aşklaraSığ bir suda yüzmektense okyanusta boğul ey benBaharı yaşarsın kışa Allah Kerim…Bu hayatta insan hayalleri ve yapamadıkları arasında sıkışıp kalıyor. Şartlar ve olanakların elverişli olmadığı düzenlerde hapsoluyor. Çoğu zaman suç kadere yükleniyor. Gelenek ve aile ortamları kişinin seçimleri üzerinde egemenlik sağlayınca başka bir seçimde kalmıyor açıkçası. Doğrudur; coğrafya bir kaderdir hatta insan doğarken ailesini seçme hakkına sahip değildir. Peki, neden bu durum başka yerleşkelerde farklıdır hiç düşündük mü acaba? Çoğu gelişmiş toplumlarda çocukluktan başlayan eğitim sürecinde programlanmış birey değil anne-baba ve okul işbirliği ile muhakeme yeteneği oluşmuş, kendini keşfetmiş insan yetişiyor. Tıpkı yeni aldığınız telefon, tablet ve benzeri teknoloji aletlerine hangi uygulamayı yüklersek o alanda işimize yarar hale geliyor, gereksiz uygulamalar ise yer işgal ettiğinde sistem kullanılamaz hale geliyor ve çöküyor. Düşünün ki insan beynini meşgul eden faydasız tüm bilgiler bu kapsamda kişileri olumsuz etkiliyor. O halde neden; mahalle kültürü, toplum dayatması, aile baskısı olmadan çocuklar yetiştirmiyoruz. Kimlik arayışında yolunu bulan özgüvenli bireyler milletlerin temel yapı taşlarını oluşturmaz mı? Söylemlere maruz bırakılmamış, özüne müdahale edilmemiş, doğru bilgilerle donatılmış genç beyinler, hayatın zorluklarında daha sağlıklı kararlar alacaktır. İkilemlerden rahatça sıyrılırken cesaretle yeni ufuklara doğru yol alacaktır.

Bahar Ensari Yazio: Hesaplaşma & Algoritma

Beynim ısrar ediyordu “ne işin var burada, kapıyı çarp git”

Doğan Cüceloğlo diyor ki: Şimdi ve burada, bir başkasının kriterlerine göre var olmaya çabalayan bir insan mısın; yoksa kendi bilincinle oluşturduğun ölçütlere göre eyleme geçen biri misin?

Yorum Yazın